Қазіргі таңдағы ақпарат ағыны көз ілеспес жылдамдықпен дамығаны, жалпақ тілде айтқанда, бұрынғыдай емес, «халықтың көзі ашық, көкірегі ояу» екендігі әмбеге аян. Осы ретте қалың бұқараның ертеңгі күннен үкілі үміт күтіп, әр таңды ізгі арманмен қарсы алатыны тағы рас. Әсіресе, бұл «сананы тұрмыс билеген», әркім өз пұшпағын илеген, қуаңшылық қажытып, кеселден әбден ығыры шыққан бүгінгі қоғамда елеулі сипатқа ие десем, қателесе қоймаспын.
Әрине, мемлекет тарапынан халықтың әл-ауқатын көтеру бағытында істеліп жатқан ілкімді істер баршылық. Өзгесін айтпағанда, мемлекеттік қызметкерлердің жалақысын анағұрлым деңгейде жоғары көтеру аталмыш сала қызметкерлерінің ризашылығын туындатқанын естіп, біліп жүрміз.
Қазақстан Республикасы Білім және ғылым министрі
Асхат Аймағамбетовтің,
Қызылорда облысының әкімі Гүлшара Әбдіқалықованың,
Қызылорда облысының білім басқармасының басшысы Ақзира Қасымованың,
Қазалы аудандық білім бөлімінің басшысы
Әділхан Жөлекешовтің назарына
Мемлекет басшысы Қасым-Жомарт Тоқаевтың биылғы Жолдауында айтылған «Биылғы қаңтар айынан бастап педагогика саласының қызметкерлерінің жалақысы 25 пайызға көбейді. Алдағы үш жылда осы мақсатқа тағы 1,2 триллион теңге жұмсаймыз. Қабылданған шаралар жемісін беріп жатыр. Педагогикалық мамандықты қалап, оқуға түскендердің орташа балы күрт өсті. Біз ұстаздарды қолдау саясатын жалғастыра береміз» деген сөйлемдер ұстаздар қауымының, мектепке дейінгі білім беру ұйымдары қызметкерлерінің (балабақша тәрбиешілерінің) де көңілін делбегені басы ашық жайт.
Солайы, солай. Бірақ… Қазалылық тәрбиешілердің көңілін күпті қылған төмендегі түйткілді де тежеп қалмайын. Тәрбиешілердің еңбегіне тиесілі айлық жалақының уақытынан кешіктіріліп берілуі сала қызметкерлерінің қабырғасына аяздай батып отыр. Мәселен, балабақша тәрбиешілерінің тамыз айындағы айлығы күні бүгінге дейін (13.09.2021 ж) берілген жоқ. Бір-екі күнде босатылғанның өзінде қыркүйек айының тең ортасы болатыны белгілі. Әрі бұл алғаш рет болып отырған жайт емес.
Ал мектеп мұғалімдері тиесілі айлықтарын кідіріссіз алып тұр. Сонда бұл қалай? Бір салаға, бір бөлімге қарасты мекемелердегі жағдай неге ала-құла? Бұған не себеп болып отыр? Қаржы жетімсіз шығар дейін десең, мемлекет басшысының Жолдауында қозғалған білім саласына (оның ішінде балабақша ұжымдары да бар шығар деп ойлаймын) жасалып жатқан қамқорлықтар, алдағы үш жылда салаға жұмсалатын қаржы көлемі ауыз толтырып айтуға тұрады. Әлде, басқа себебі бар ма? Бұған кім немесе нендей жағдай кінәлі?
Бүгінгі таңда елімізде несие алмаған адам, отбасы некен-саяқ шығар. Жалақының мейлі, бірнеше күнге болсын кешіктіріліп берілуі кез келген адамның несие қарызының өсуіне, үстемше (пения) ақша төлеуіне соқтырмайды деп кім кепіл бола алады?! Банктер «айлық ала алмай жатырмыз» деген уәжге құлақ асса жақсы. Әй, қайдам…
Таныс тәрбиешінің «құлағымдағы сырға, қолымдағы сақинамды ломбардқа өткізіп, кредитімнің өткен айдағы төлемін төледім» деген мұңды сөзімен жазбамды аяқтаймын. Ал келесі жолы айлық тағы да кідірсе ше?!.
Жұмабек ТАБЫНБАЕВ,
Қазалы ауданының
«Құрметті азаматы»
Пікірлер жоқ. Бірінші болыңыз!