«Мен кока-коланы ауырсынуды басатын дәрі іздеген кезде ойлап таптым… бір бөтелкесі дәріханада бес центке сатылады деп ешқашан ойлаған емеспін».
Мен АҚШ-тағы азаматтық соғыста әскер қатарында болдым…
Ауыр жаралар мені морфинге тәуелді етті…
Мен жан мен тәннің азабында өмір сүрдім…
Фармацевт ретінде мен денені және ақыл-ойды тыныштандыратын сусындар жасауға әуестендім…
1886 жылы кока жапырақтары, кола жаңғақтары және басқа ингредиенттермен тәжірибе жасағаннан кейін газдалған сумен араластырылған сироп жасадым…
Осылайша, Coca-Cola туды…
Иә, ол бастапқыда дәрі ретінде сатылған…
Менің бизнесімді кеңейтуге ақшам болмады…
Мен жарнама парақшаларын қолыммен басып шығарып, көшеде тарататынмын…
Мен Атлантадағы шағын дәріханада жұмыс істедім…
Кейде тіпті тамақ ала алмай қалдым, бірақ сенуімді тоқтатқан емеспін…
Ақырында денсаулығым нашарлап, сусын жасаған құқығымды небәрі 2300 долларға саттым…
Бірнеше жылдан кейін мен жасаған бренд миллиондаған долларға бағаланды…
Мен Coca-Cola-ны болашақта не күтіп тұрғанын білмей дүниеден өттім…
Мен кәсіпкер емес едім…
Мен бай емес едім…
Мен емделуге тырысқан бұзылған адам едім…
Бұл процесте мен әлемде өз ізімді қалдырған адаммын…
Бүгінде Coca-Cola дәрілік мақсаттарға арналмаған…
Бірақ бұл эмоцияны оятады…
Ол дастарқан басындағы ортақ сәттерді, мәдениетті және тарихты бейнелейді…
Ауырсынудан басталған нәрсе соншалықты танымал болатынын ешқашан елестеткен емеспін….
«Кейде ең үлкен идеялар азаптан, ауырсынудан пайда болады…
Сіз оның үлкен жетістігіне өз көзіңізбен куә бола алмасаңыз да, осы дүниеде бірге қаласыз».
(Жон Пембертон)
Аударған Амантай ТОЙШЫБАЙҰЛЫ
Сурет ашық дереккөзден алынды.
Пікірлер жоқ. Бірінші болыңыз!