Азық-түлік дүкенінде бір бұрышта күбір-күбір еткен ана мен баланы көрдім. Баланың қолында калькулятор. Бірдеңелерді есептеп тұр. Қажет затыма қатысты солармен иық тірестірдім.
– Каспий голдта 2300 теңге қалды. Алар затымызды сол сомаға шақтауымыз керек. Айдың аяқталуына әлі біраз күн бар, әкеңнің көлігі бұзылып тұр, ол қашан шығатыны белгісіз, – деді жас келіншек
– Анашым, йогурт алғым кеп тұр.
– Қазір қажет затымызды алайық, сен есепте, ақша қалса – аласың.
– Анашым, көп желінбейтін тамақты келілеп алмай-ақ, грамдап алсақ, үнемдеуге болады ғой.
Аналы-балалы бір кәрзеңкеге майын, сүтін, пешенейін, тағы басқасын таразыға тартып, толықтырып жүрді.
– Анашым, 2 йогуртқа жететін ақша қалды, алақай! – деді бала жарқын даусымен кассада тұрғандарды елең еткізіп.
– Ала ғой, балам.
– Балаңыз математик қой! – деді алда тұрған көзілдірігі бар ер адам.
– Қызым, жақсы тәрбие беріп жүр екенсіңдер, тиынның қадірін біліп өскен бала ертең есейгенде бекерге мал шашпайды, – деді екі жұмсақ бөлішкесін кеудесіне қысқан кейуана.
– Шүкір, рақмет, айлықтан айлыққа күн көретін біз секілді отбасына баланың қаржылық сауатты болғаны жақсы ғой, – деп жылы жымиды әлгі келіншек.
Тіл-көзіміз тасқа, Қызылордада және бір Асқар Жұмаділдаевтың ізін басар бала өсіп келе жатыр екен.
Міне, осындай жігіттер Экономика министрі болса, мемлекеттің қаржысы тиімсіз жобаларға, жөн-жосықсыз шоуларға емес, халықтың мұң-мұқтажын шешуге жұмсалар еді.
Айнұр ТҰҢҒЫШБАЕВА,
журналист
Көрнекі сурет
Пікірлер жоқ. Бірінші болыңыз!