Ертеде, Жасыл Жазық атты бейбіт елде, адамдар табиғатпен үйлесімде, бақытты өмір сүретін. Олар денсаулығы мен еркіндігін ең үлкен байлық деп санайтын. Бірақ бір күні сол елге көлеңке түсіретін зұлымдық пайда болды. Бұл – Есірткі деп аталатын улы аждаһа еді.
Аждаһа адамдардың әлсіздігін аңдып, оларға тәтті уын ұсынып, былай дейтін:
– Мен сендерге қуаныш әкелемін, қайғыны ұмыттыра аламын! – деп алдап, өзіне құл қылатын. Бірақ уына сенгендер денсаулығынан, достарынан, арманынан айырылып, мүлде құлдырап кететін.
Бұл елде Ақыл атты жігіт өмір сүретін. Ол денсаулық пен адалдықты қорғауды өз борышы деп білді. Аждаһаның қулығын естігенде, ол былай деді:
– Біз бұған көз жұмып отыра алмаймыз! Бірігейік, Жасыл Жазықты бұл аждаһадан құтқарайық!
Ақыл достары мен ауылдың ақылмандарын жинап, жоспар құра бастады. Бір күні дана қария сөз алып:
– Аждаһа қулыққа шебер, бірақ шындық пен махаббат оның уын жояды. Тек білім, адалдық және батылдық оны жеңе алады, – деді.
Халық бірігіп, әр үйге барып, аждаһаның зияны туралы айтып, адамдарды сақтандыра бастады. Олар уға қарсы дәрі ойлап тапты, ал жастар спортқа, өнерге бет бұрды. Әндер шырқалып, шындықты паш ететін жырлар жазылды.
Аждаһа әлсіреп, адамдардың рухын бұза алмайтынын түсінді. Ол ордасына тығылып, ең соңғы рет Ақылды қорқытпақ болды. Бірақ Ақыл оған қарсы тұрып:
– Сенің өтірігің енді жүрмейді! Біздің халқымыз денсаулығын, еркіндігін ешқашан саған бермейді!
Аждаһа шындыққа төзбей, күлге айналып, мәңгілікке жоғалып кетті. Жасыл Жазық халқы жеңіске жетіп, өз өмірін қадірлеудің маңызын түсінді.
Содан бері бұл елде есірткі туралы айтқанда, адамдар Ақыл мен оның достарының ерлігін еске алып, денсаулығының қамын ойлайтын.
Назгүл Сейітбекқызы,
А.Жанпейісов атындағы №105 мектеп-лицейінің
10-сынып оқушысы,
Қармақшы ауданы
Пікірлер жоқ. Бірінші болыңыз!