Ауылдың шет жағында, қалың ағаштардың ортасында бір ескі үй болатын. Ол үйге көптен бері ешкім қоныстанбаған еді. Күндердің күнінде, сол үйдің маңында жол жүріп бара жатқан жас жігіт, түнге қалып қойып, жақын маңдағы ешбір жерден баспана таба алмаған соң, осы үйге түнемек болды. Үйдің сыртқы кейпі суық әрі тозған еді, терезелері сынған, есігі сықырлаған дыбыс шығарып әрең ашылды. Бірақ жігітте басқа амал жоқ еді, шаршағаны сонша, аздап қорықса да, үйдің ішіне кіріп, бұрышқа жатып алды.
Түн ортасы ауғанда, ол кенет оянып кетті. Үйдің ішінде әлдекімнің ақырын басып жүргенін естіді. Бастапқыда бұл жай елес шығар деп ойлады, бірақ дыбыс барған сайын жақындай түсті. Қараңғыда әлдекімнің тықырлап, баяу қадам басып келе жатқанын анық сезді. Жігіттің жүрегі дүрсілдеп, қорқыныштан қимылдай алмай қалды.
Кенет, әлгі дыбыс тоқтап, біреу баяу әрі салқын үнмен:
— Мұнда кім бар? – деп сұрады.
Жігіт жауап беруге батылы бармай, тынысын ішіне бүгіп, дыбыс шығармауға тырысты. Бірақ үйдің іші тып-тыныш болғандықтан, оның жүрегінің соғысы мен тынысы естіліп тұрды.
— Мен сенің бар екеніңді білемін…, – деді дауыс, енді біршама қаттырақ.
Жігіттің денесі суық терге малшынды. Дауыс жақындап келіп, дәл жанына тоқтады. Қараңғыда бір сұлба көрінді. Ұзын бойлы, арық, бет-жүзі анық көрінбесе де, оның жанарынан әлдебір суықтық сезілді.
— Мұнда не іздеп жүрсің? – деді сұлба тағы да.
Жігіт ақырындап:
— Мен тек түнемек болдым. Кетіп қаламын, – деп сыбырлады.
— Бұл жерді тастап кетесің… бірақ есіңде болсын: бұл үйге қайта оралушы болма!
Сұлба кенет жоқ болып кетті. Жігіт ешнәрсе түсінбей, таң атқанша көз ілмей отырды. Таң сібірлеп атқан соң, ол үйден асығыс шығып, ауылға қарай бет алды.
Ауылға жеткен соң, ол жергілікті бір ақсақалдан әлгі үй туралы сұрады. Ақсақал ауыр күрсініп:
— Бұл үйде бұрын бір отбасы тұрған. Олар бір түнде түгелімен жоғалып кеткен. Содан бері бұл үйге жақындаған адам көпке бармай, ауыр күйге түседі. Сен де абай бол! – деді.
Жігіт бұл оқиғадан кейін әлгі үйдің маңына қайта жоламай, бұл тылсымның сырын ешқашан аша алмады. Бірақ ол түнгі қонақтың жанарын ешқашан ұмытпады.
П.КҮНІБАЙ
Суретті дайындаған жасанды интеллект
Пікірлер жоқ. Бірінші болыңыз!